Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

ΑΓΚΙΣΤΡΙΑ ΣΤΟ BEACH LEDGERING

ΑΓΚΙΣΤΡΙΑ ΣΤΟ BEACH LEDGERING


  Στο συγκεκριμένο άρθρο θα αναλύσουμε τον ρόλο των αγκιστριων στην τεχνική του beach ledgering, αλλά και το πως θα επιλέξουμε τα κατάλληλα αγκίστρια, έτσι ώστε να εξασφαλισουμε όσο το δυνατόν υψηλότερη απόδοση στις αρματωσιές μας. Προτού όμως ''πέσουμε στα βαθιά'' θα ήθελα να αναφέρω κάποιες γενικές πληροφορίες πάνω στην μορφολογία και τα χαρακτηριστικα του αγκιστριού.

Θυμάμαι παλιά, όταν η τεχνική του casting ήταν ακόμα άγνωστη στην Ελλάδα, όλοι πηγαίναμε με δυο τρεις πετονιές τυλιγμενες σε καρούλια και ψαρεύαμε στα λιμάνια η στις ακτές. Κανείς δεν έδινε σημασία στα αγκίστρια, παρά μόνο στο νούμερο τους. Πλέον αν μπούμε σε ένα κατάστημα με είδη αλιείας θα δούμε τοίχους ολόκληρους γεμάτους με αγκίστρια όλων των ειδών το καθένα με τα δικά του χαρακτηριστικα, μορφολογία, σκοπό και την δικιά του υπογραφή από τον κατασκευαστή του, ο οποίος υπόσχεται άριστη ποιότητα, αντοχή και απόδοση. Πως όμως καταλαβαινουμε ποιο αγκίστρι μπορεί να αντεπεξέλθει στην τεχνική ψαρέματος που ασκούμε; Θεωρώ ότι ο όρος ''νούμερο αγκιστριού'' είναι γνωστός. Όσο μεγαλύτερο είναι το νούμερο, τόσο μικρότερο είναι το αγκίστρι και αντίστροφα. 


Ας ξεκινήσουμε λοιπόν αναλύοντας την μορφολογία ενός αγκιστριού. Ένα αγκίστρι, όπως δείχνει και παρακάτω η εικόνα, αποτελείται από: το στέλεχος, το μάτι, την κύρτωση(νούλα), το μπροστινό μήκος, την αιχμή, το άνοιγμα, τον λαιμό και την ακίδα. 























Το κάθε ένα από τα παραπάνω χαρακτηριστικα διαφοροποιεί το αγκίστρι από τα υπόλοιπα και το εξειδικεύει πάνω σε διάφορες τεχνικές ψαρέματος αλλά και ψάρια. Για παράδειγμα αγκίστρια με μακρύ στέλεχος χρησιμοποιουνται κυρίως για σκωληκοειδή δολώματα, αγκίστρια με κοντό στέλεχος χρησιμοποιουνται όταν θέλουμε το κύριο χαρακτηριστικο της αρματωσιάς μας να είναι η διακριτικοτητα καθώς το αγκίστρι καλύπτεται πιο εύκολα από το δόλωμα. Ακόμη, αγκίστρια με μικρο άνοιγμα και μακρύ στέλεχος χρησιμοποιουνται για το ψάρεμα ψαριών με μαλακό ουρανίσκο(πχ μουρμουρια) ενώ αντίθετα αγκίστρια με μεγάλο άνοιγμα και μικρο στέλεχος χρησιμοποιουνται για το ψάρεμα δύσπιστων ψαριών με σκληρό ουρανίσκο(πχ τσιπούρες).

Τώρα τελευταία παρατηρώ και αγκίστρια με διάφορα χρώματα μπλε, κόκκινα κτλ. Ακούω ότι έχουν χρώμα ώστε να μην φαίνονται το βράδυ μέσα στο νερό η να μην γυαλίζουν την ημέρα. Προσωπικά διαφωνώ με την παραπάνω λογική και θεωρώ εντελώς άσκοπο τον χρωματισμό των αγκιστριων, καθώς ένας από τους βασικούς κανόνες του beach ledgering είναι το αγκίστρι να καλύπτεται πλήρως από το δόλωμα. Ποιος είναι λοιπόν ο λόγος ένα αγκίστρι να έχει χρώμα, όταν αυτό πάνω στην αρματωσιά δεν θα φαίνεται καθόλου; Ίσως τα μόνα χρώματα που θα μπορούσαν να τραβήξουν λίγο την προσοχή μας είναι το nickel και το μπρούτζινο, καθώς δεν σκουριάζουν τόσο εύκολα από το νερό.

Σημαντικό ρόλο παίζει και το υλικό κατασκευής ενός αγκιστριού, καθώς επηρεάζει την αντοχή του, την παρουσίαση του δολώματος και την διακριτικοτητα της αρματωσιάς μας. Θα περιοριστώ σε δυο υλικά, το Carbon και το ατσάλι.

Carbon: Τα αγκίστρια από carbon χαρακτηριζονται από εξαιρετική αντοχή και μικρο βάρος παρουσιαζοντας έτσι το δόλωμα πολύ πιο φυσικά.
Ατσάλι: Τα αγκίστρια από ατσάλι χαρακτηριζονται από μέγιστη αντοχή και μεγάλο βάρος. Χρησιμοποιουνται κυρίως για χοντρά δολώματα με σκοπό το ψάρεμα μεγάλων ψαριών, γεγονός που τα καθιστά ακατάλληλα για την τεχνική beach ledgering.

Τέλος προτού περάσω στο κυρίως θέμα, θα ήθελα να τονίσω κάποιους παράγοντες που θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψιν πριν την επιλογή ενός αγκιστριού. Αυτοί οι παράγοντες είναι:
  • το είδος του δολώματος που θα χρησιμοποιησουμε, το μέγεθος και την ανθεκτικοτητα του.
  • τα ψάρια που θέλουμε να ψαρέψουμε, την ανατομία και την συμπεριφορά τους.
  • τον τύπο των επιθέσεων των ψαριών(σποραδικές η συνεχές). Στις σποραδικές επιθέσεις χρησιμοποιουμε αγκίστρια με μεγάλο νούμερο που χαρακτηριζονται από μικρο βάρος και διακριτικοτητα. Αντίθετα στις συνεχές επιθέσεις χρησιμοποιουμε αγκίστρια με μικρο νούμερο και μεγάλη αντοχή.
  • τις καιρικές συνθήκες.
  • την διαφάνεια του νερού.
  • την μορφολογία του βυθού.
Πιστεύω ότι ,αφού δημιουργηθηκε μια γενική εικόνα της μορφολογίας των αγκιστριων και των χαρακτηριστικων τους, μπορούμε να εξειδικευτουμε πάνω στην χρήση τους στην τεχνική beach ledgering.

Τα αγκίστρια με λεπτό στέλεχος είναι αυτά που χρησιμοποιουμε αποκλειστικά στην τεχνική beach ledgering. Ο λόγος είναι τα λεπτά και ευαίσθητα δολώματα που χρησιμοποιουμε καθώς θέλουμε να παραμείνουν ζωντανά μέσα στο νερό και να διατηρήσουν, τα πλούσια σε θρεπτικά στοιχεία, υγρά τους. Το νούμερο που θα χρησιμοποιησουμε θα είναι από 4 έως 12, ανάλογα με το μέγεθος των ψαριών που ψαρεύουμε. Τα μορφολογικά χαρακτηριστικα του αγκιστριού(ίσιο, στραβό, μακρυλαιμο, κοντολαιμο, κυκλικό κτλ) παρουσιαζονται στην παρακάτω εικόνα.





Ας αναλύσουμε τα παραπάνω χαρακτηριστικα:

Λεπτό στέλεχος: Αγκίστρια με λεπτό στέλεχος είναι κατάλληλα για ''απαλά'' ψάρια που έχουν μικρο στόμα και σαρκώδη χείλη.

Χοντρό στέλεχος: Αγκίστρια με χοντρό στέλεχος είναι κατάλληλα για ψάρια που έχουν σκληρούς ουρανίσκους, δυνατά σαγόνια και γερά δόντια.

Κοντό στέλεχος: Αγκίστρια με κοντό στέλεχος είναι κατάλληλα για δύσπιστα ψάρια καθώς καλύπτονται εύκολα από το δόλωμα.

Μακρύ στέλεχος: Αγκίστρια με μακρύ στέλεχος είναι κατάλληλα για μεγάλα δολώματα(πχ ολόκληρα σκωληκοειδή). Επίσης προστατεύουν το παραμαλο από τα σαγόνια των ψαριών. Η ύπαρξη αρπαδιου στο στέλεχος ενός τέτοιου αγκιστριού προσφέρει καλύτερη σταθερότητα του δολώματος κατά την ρίψη της αρματωσιάς.

Crystal: Αυτά τα αγκίστρια είναι κατάλληλα για σκωληκοειδή δολώματα και μάλιστα όταν αυτά δολώνονται ολόκληρα. Η στενή τους μύτη όμως απαιτεί γρήγορο κάρφωμα του ψαριού.

Μύτη παπαγαλε/Beak: Αγκίστρια με μύτη παπαγαλε δίνουν την δυνατότητα ενός τέλειου καρφώματος του ψαριού.

Μύτη στραβή: Αγκίστρια με στραβή μύτη(δεξιά η αριστερά) είναι κατάλληλα για δύσπιστα ψάρια τα οποία κρατάνε το δόλωμα στο στόμα τους προτού το καταπιούν.

Αιχμή κωνική: Αγκίστρια με κωνική αιχμή εισχωρούν πολύ πιο εύκολα στην σάρκα των ψαριών.


Θα έλεγα ότι το αγκίστρι που εκπροσωπεί το beach ledgering είναι το αγκίστρι τύπου Aberdeen 4-12 με μεγάλο στέλεχος, μεσαίο άνοιγμα, στραβή μύτη και αρπαδι. Είναι το τέλειο αγκίστρι για δύσπιστα ψάρια, όπως τα μουρμουρια, που κρατάνε το δόλωμα στο μικρο και μαλακό στόμα τους προτού το καταπιούν. Πρέπει να τονιστεί όμως ότι το συγκεκριμένο αγκίστρι δεν είναι κατάλληλο για το ψάρεμα της τσιπούρας. Σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιουμε αγκίστρι με χοντρό και κοντό στέλεχος, μύτη παπαγαλε και μεγάλο άνοιγμα.

Πιστεύω ότι ανάλυσα πλήρως το θέμα και ότι πλέον μας είναι εύκολο να επιλέξουμε τα σωστά αγκίστρια, ώστε να εξασφαλισουμε την διακριτικοτητα, αντοχή και την μέγιστη απόδοση των αρματωσιών μας όταν ασκούμε την τεχνική beach ledgering. Για τον τύπο του αγκιστριού που χρησιμοποιουμε για κάθε είδος ψαριού θα αναφερθώ σε άλλα άρθρα τα οποία θα περιγράφουν αναλυτικά όλη την διαδικασία ψαρέματος του συγκεκριμενου είδους.





GREEK CASTERS